Po opuszczeniu Wyszehradu drogą wzdłuż rzeki dotarliśmy do Szentendre. Miasteczko urokliwe, rzadko który dom ma więcej niż dwa piętra, uliczki w centrum wąskie kręte i wyłożone kostką brukową, klimatem przypomina Kazimierz Dolny. Okres „przed sezonem” było „widać i czuć” wokół, ale nie przeszkodziło nam to specjalnie w oglądaniu architektury. Bardzo ciekawe były również sklepy z ceramiką. Rzadko gdzie można by znaleźć tak urokliwe wyroby z klasą, na dodatek wykonane ręcznie. Po spacerku po mieście i sprawdzeniu gdzie jest interesujący nas skansen, znaleźliśmy St.Andrea Panzio o bardzo ciekawym wystroju: przykładowo lampki przy łóżkach dawały bardzo łagodne, nastrojowe czerwone światło. Już samo wejście bardzo nas zaciekawiło – przy recepcji zastaliśmy dwóch niemieckich żołnierzy i roznegliżowaną recepcjonistkę, która okazała się „też” gościem, tylko pomagającym recepcjoniście – tylko ona znała odrobinę angielski. Ponieważ pokój był bez śniadania dostaliśmy zniżkę z 10600 na 8900Huf (płatne tylko gotówką) za dwójkę z łazienką, telewizorem i… czerwonymi „latarniami”. Erynia doszła do wniosku, że w „takim” miejscu jeszcze nie spała, a wszystkiego należy spróbować – ciekawe co też miała na myśli?
Skansen pod Szentendre zaczęliśmy zwiedzać około 10. a zakończyliśmy po 15. i cały czas było co oglądać. Domy z całych Węgier sprowadzone na 46 hektarową przestrzeń i rozmieszczone zgodnie z regionami i epokami ich rozwoju. Jest to skansen największy na Węgrzech, a nie słyszeliśmy o większym gdziekolwiek. Udostępniane są tam do oglądania nie tylko eksponaty architektoniczne z wyposażeniem, ale również magazyny z pokatalogowanymi eksponatami. W niektórych budynkach: młynie, piekarni, piwniczce z winami i paru domach można również zobaczyć proces mielenia zboża czy wypieku regionalnych ciast, o wypiciu wina nie można nie wspomnieć. Spotkaliśmy też wiele wycieczek dziecięcych uczących się historii: wyplatania wianków, śpiewania piosenek regionalnych, rozpoznawania ziół i życia na dawnej wsi. Ciekawym zjawiskiem był stosunek personelu skansenu do Seklerów. Gdy spytaliśmy o tak charakterystyczne dla ich architektury bramy, dostrzegliśmy coś z pogranicza zdziwienia i braku zrozumienia „o co im chodzi, przecież to nie Węgrzy, a tutaj jest przecież skansen węgierski”. Trochę to było dziwne, szczególnie po obejrzeniu wystawy o eksodusie ludów po II wojnie światowej. Multimedialna wystawa miała miejsce w kilku chatach jednej z „wiosek”. Składały się na nią mapy, zdjęcia, relacje dźwiękowe, telewizyjne rejestrujące wspomnienia niemłodych już ludzi. Inna wystawa była poświęcona porównaniom przedwojennych nacji: seklerskiej, madziarskiej i Węgrów siedmiogrodzkich na różnych płaszczyznach: językowej, tradycji, strojów, wyznawanej religii, kuchni, używanych technik rolniczych. Co więcej, było to zrobione w bardzo interesujący acz przystępny sposób.
Po przejściu tych… kilometrów w upale, pozostało nam już tylko w miarę szybko dojechać do Gödöllő, by złożyć wizytę cesarzowej Sisi.
Szentendre i skansen
4 odpowiedzi na Szentendre i skansen
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.
Szukaj
Kategorie
Lata
…komentarze.
Galeria albumów
ogólne…
RODO
Przydasie
-
Nasze miejsca:
- Tokaj & Co
- Piwnica u Begalów
- Najniżej i wyżej
- Malá Tŕňa
- Do słowackiego Tokaju
- Lanckorona po latach
- Pałacyki „a bo to moje”
- Winnica Celtica
- Włodarz i Riese-Mölke
- Sobótka i Ślęża
- Karkówka w Darłowie
- Kraina w Kratę
- Megality nad Łupawą
- Lanzarote praktycznie
- Lanzarote – koniec
- Wulkan, „Płodność”, wyrobisko i plaża
- Dwie rezydencje i widoki
- Wulkan, wąwozy i wino
- César Manrique
- Sól, oliwiny i wino
- Lanzarote – początek
- Grzyby, Chata, kręgi i zamek
- Ptuj – zamek
- Ptuj – miasto
- Grad Vurberk
- Region Jeruzalem
- Maribor
- Celje i Kaloh
- Lublana
- Trzy zamki i jezioro
- Tržič
- Postojna i do Lublany
- Nad Soczą
- Castello di Duino i Monte San Michele
- Izola i Piran
- Miramare
- Grotta Gigante
- Koper i Socerb
- Muggia
- Triest – San Giusto
- Triest – port
- Palmanova
- Turbo „start”
- Skansen Pribylina
- Skansen i jaskinia
- Huta, kościół i skansen z „vlakom”
- Kapliczki, Baza i Pies
- Beskid w drewnie
- Niesmak i Dziura
- Frýdlant – pałac, zamek i browar
- Domy Przysłupowe
- Kot w skansenie i inne
- Kościół, wieża i obiad
- Pałac Książęcy w Żaganiu
- Winnica Saganum
- Żagań – miasto
- Śmietnik w Ośle
- Opactwo Lubiąż
- Zamki i kamienie
- Korfu praktycznie
starsze w archiwum
Czy mozna było zwiedzać domy wsrodku ?
Z tego co pamiętam to tak, ale to w końcu już ponad 6 lat – wszystko się mogło zmienić. Na zdjęciach są wnętrza, i może nie wszystkie domy były otwarte, ale i tak było co oglądać.
Małgosiu,
Robimy co w naszej mocy a postaramy się jeszcze bardziej, by “interesowność” nie ucierpiała. 😉
Bardzo proszę, piszcie częściej. Mam ogromny niedosyt, “chcem” jeszcze. Z zapartym tchem przeczytałam sprawozdania a właściwie opowiadania o podróży.
Jak przystało na mieszczkę, najbardziej zachwyciła mnie zieleń aż po horyzont. Nawet nie wspomnę, że siedząc w totalnie rozkopanym mieście, zazdroszczę Węgrom …. bruku. 😉
Życzę Wam, abyście mieli możliwość podróżowania przynajmniej raz na kwartał i to nie jest życzenie pozbawione interesowności. 😉