Tym razem mieliśmy przyjemność być pasażerami obwożonymi po miejscach ciekawych. Co prawda nasi szanowni gospodarze wytłumaczyli nam, że we Francji dopuszczalna ilość alkoholu we krwi kierowcy to 0,5‰(!), ale i tak nie chcieliśmy ryzykować jazdy po piwie trapistów. A właśnie tego dnia postanowiliśmy odwiedzić ich klasztor w Orval słynący z produkcji piwa. Klasztor jest stosunkowo duży, ale do zwiedzania (płatnego) przeznaczona jest jedynie część, którą potraktowano zgodnie z rewolucyjnymi zasadami w trakcie Rewolucji Francuskiej. W efekcie można było obejrzeć głównie ciekawe ruiny z widokiem na duży kościół i parę wystaw w mniej lub bardziej odrestaurowanych oficynach. Na teren „żywego” klasztoru wejść się nie dało chociaż można było przez mur zobaczyć zabudowania i plac. Można było również w zabudowaniach klasztornych kupić dewocjonalia, przetwory owocowe i oczywiście wielopaki piwa (2- z kieliszkiem, 6- i 12- bez kieliszka). Cena za 6-pak (butelki były 0,33l) była na poziomie 11,5€, więc specjalnie nie zabijała. Można było co prawda w pobliskim domu „anioła stróża” przetestować piwa i zjeść małe co nieco, ale ze względu na tłok przed wejściem pojechaliśmy kawałek dalej i uraczyliśmy się przydrożnej restauracji nie tylko piwem, ale i talerzem surowkowo-wędliniarsko-serowym (assiette de maison). W. przełączył się w tryb „potraw regionalnych” i zjadł nawet sałatę polaną czymś białym (zapewne sosem) oraz ziemniaczano-jakąś (czytaj: również z sosem). Co do piwa to ma ono swój swoisty posmak – który nie każdemu może podchodzić, ale przy „trybie regionalnym” W. określił je stwierdzeniem – ciekawe!
Następnym punktem programu było wdzięczne miasteczko Bouillon (to od Godfryda – rycerza wypraw krzyżowych) wraz z zamkiem. Zwiedzanie zaczęliśmy od punktu widokowego na wyżej wzmiankowany. Całe szczęście, że prowadził JP bo sami byśmy tam raczej nie trafili. Należało wjechać w jedną boczną drogę, potem następną, a potem wysiąść z samochodu i przejść kawałek pod górkę, ścieżką w lesie z zakazem wjazdu dla samochodów. Prościzna…
Po spojrzeniu z zewnątrz przyszła kolej na zamek od środka. I tu spotkało nas drobne rozczarowanie. Gołe mury, przejścia podziemne do strzelnic, niewiele, na dodatek statycznych, wystaw z manekinami sklepowymi w roli rycerzy, wszystko sprawiało wrażenie martwego muzeum. Jedyne co na zamku było żywe (oprócz turystów i kasjerów) to drapieżne ptaki na uwięzi, niektóre układane do polowań. Oprócz tego można było pooglądać piękne widoki na miasto i okolicę z zamkowych murów czy wieży. Na usprawiedliwienie można dodać, że w lecie jest podobno pełno animacji, pokazów ginących zawodów, sprzedaż wyrobów wytwarzanych ręcznie, metodą rzemieślniczą. A propos widoków, twierdza ma podobne położenie jak Kamieniec Podolski – broni dostępu do miasta prawie w całości otoczonego przez wody Mozy. Kudy jednak temu do jaru rzeki Smotrycz, a i twierdzy do Kamieńca. Za to samo miasteczko było bardzo przyjemne do oglądania. Brak agresywnych reklam czy bilbordów na murach, konsekwentna kolorystyka: jasne ściany domów, dachy w kolorze łupka.
Jako że po „domowym talerzu” byliśmy wciąż pełni, wracając promenadą nadrzeczną odpuściliśmy sobie zarówno frytki jak i gofry – to prawie jak pojechać do Rzymu i nie zobaczyć papieża. Ewentualnie pojechać do Neapolu i… nie umrzeć. Tego ostatniego nie żałujemy. Nie odpuściliśmy sobie za to zakupu szynki ardeńskiej i wędzonego wieprzowego: filet mignon. Wieczór zakończyliśmy tradycyjnie, późną kolacją z serami, deserem, kawą i miłą rozmową rodzinną.
Trapiści z Orval i zamek w Bouillon
2 odpowiedzi na Trapiści z Orval i zamek w Bouillon
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.
Szukaj
Kategorie
Lata
…komentarze.
- Erynia - Salamina i Famagusta
- w. - Poręba Wielka – kościół, remiza i pałac
- w. - Nikozja
- Pudelek - Salamina i Famagusta
- Pudelek - Salamina i Famagusta
- Pudelek - Nikozja
- Krzysiek - Poręba Wielka – kościół, remiza i pałac
- w. - Poręba Wielka – kościół, remiza i pałac
- Krzysiek - Poręba Wielka – kościół, remiza i pałac
- MałgosiaW - Salamina i Famagusta
- Erynia - Salamina i Famagusta
- MałgosiaW - Salamina i Famagusta
Galeria albumów
ogólne…
RODO
Przydasie
-
Nasze miejsca:
- Galeria, osły, Kalawasos i Tochni
- Opactwo i Zamek
- Kirenia
- Salamina i Famagusta
- Larnaka
- Port w Amathous i Limassol
- Nikozja
- Muzeum Morskie i morze
- Wina, azbest i monastery
- Mizoginistyczne monastery
- Choirokoitia i wioski górskie
- Wrak, jaskinie i Maa
- Dzień lenia i kwiat
- Tenta, Kolossi i Apollo
- Pafos, Afrodyta i koty
- „Wlot do” Cypru
- Tokaj & Co
- Piwnica u Begalów
- Najniżej i wyżej
- Malá Tŕňa
- Do słowackiego Tokaju
- Lanckorona po latach
- Pałacyki „a bo to moje”
- Winnica Celtica
- Włodarz i Riese-Mölke
- Sobótka i Ślęża
- Karkówka w Darłowie
- Kraina w Kratę
- Megality nad Łupawą
- Lanzarote praktycznie
- Lanzarote – koniec
- Wulkan, „Płodność”, wyrobisko i plaża
- Dwie rezydencje i widoki
- Wulkan, wąwozy i wino
- César Manrique
- Sól, oliwiny i wino
- Lanzarote – początek
- Grzyby, Chata, kręgi i zamek
- Ptuj – zamek
- Ptuj – miasto
- Grad Vurberk
- Region Jeruzalem
- Maribor
- Celje i Kaloh
- Lublana
- Trzy zamki i jezioro
- Tržič
- Postojna i do Lublany
- Nad Soczą
- Castello di Duino i Monte San Michele
- Izola i Piran
- Miramare
- Grotta Gigante
- Koper i Socerb
- Muggia
- Triest – San Giusto
- Triest – port
- Palmanova
- Turbo „start”
- Skansen Pribylina
starsze w archiwum
po tym tekście od razu zrobiłem się głodny 😉
nie dziwota, dobre to było 😉