Pudelka, zakręconego pozytywnie na punkcie cesarsko-królewskich klimatów, jak również Dankę-Wagabundę, krótki pobyt w Poysdorfie oraz Marcina Zatorskiego z winoteki Kondrata (och, ten Riesling!) Erynia doszła do wniosku, że trzeba odwiedzić winne rejony Austrii. Zasugerowała dolinę Wachau. Co prawda, za rezerwację pokoju zabraliśmy się już w lutym, ale najwyraźniej razem z nami na ten genialny pomysł wpadła połowa Austriaków, gdyż ceny dostępnych lokali w miasteczkach leżących w obrębie doliny sięgały już poziomu graniczącego z absurdem. Na szczęście ceny kilka kilometrów dalej były już trochę przystępniejsze.
W. się nie wahał i na długi „łikend” majowy ruszyliśmy z kopyta. Podróż samochodowa trwała około 6. godzin (420km) i przebiegła w miarę szybko, tak że zdążyliśmy jeszcze na końcówkę organizowanego w Senftenbergu festynu związanego ze stawianiem przez strażaków majowego drzewka (Maibaumfest). Praktycznie w każdej miejscowości (gdzie jest straż pożarna) widzieliśmy później takie słupy. W Polsce także spotkaliśmy się z taką tradycją. W Senftenbergu festyn był mały, ale można było w jego ramach, za kilka €, zjeść co nieco (knedle z mięsem były wyśmienite) i wypić co nieco – i piwo, i wino, i coś innego równie dobrego – W. zastanawiał się czy było to coś w rodzaju cydru (i jego miksy z winem) – smaczne były. Dopiero później zorientowaiśmy się, że Almdudler to lemoniada ziołowa. Po jedzeniu (i piciu) na festynie ruszyliśmy piechotą na kwaterę i po drodze natknęliśmy się na otwarty heuringer u Karla Proidla gdzie w zupełnie innej atmosferze mogliśmy spróbować tutejszych win… Dotarliśmy na kwaterę prosto, ale z lekka wlani (W. 0,7‰, Erynia niezmierzona – alkomat odmówił posłuszeństwa).
Tu musimy poświęcić słów kilka samym heurigerom. Nazwa wywodzi się od spożywania tegorocznych win w miłym towarzystwie (dodatek W.) i w efekcie (już w XVIII wieku!) powstały lokale gastronomiczne (najczęściej przy winiarniach) gdzie przy zimnych daniach – zarówno mięsnych jak i bezmięsnych – można posmakować win, zakupić butelczynę (albo i kilka) porozmawiać i miło spędzić czas. W rejonie Wachau (i nie tylko) są opracowywane kalendarze heurigerów podające ich umiejscowienie. Zazwyczaj odbywają się w jednym miejscu około tygodnia i można w nich spotkać w dużej mierze okolicznych mieszkańców. Cudowny wynalazek!
Zmotywowana przez Słup majowy w Senftenberg
6 odpowiedzi na Słup majowy w Senftenberg
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.
Szukaj
Kategorie
Lata
…komentarze.
- Erynia - Perge i Antalya
- Pudelek - Perge i Antalya
- w. - Perge i Antalya
- Pudelek - Perge i Antalya
- Erynia - Kozie sery i lenistwo
- w. - Kozie sery i lenistwo
- Pudelek - Kozie sery i lenistwo
- W. - Trzy winnice i wioska
- Mariusz Maślanka - Trzy winnice i wioska
- Erynia - Brno – spacer
- Asia - Brno – spacer
- W. - Do Brna
Galeria albumów
ogólne…
RODO
Przydasie
-
Nasze miejsca:
- Alanya
- Altınbeşik i dwie wioski
- W górach Taurus
- Perge i Antalya
- Aspendos i Sillyon
- Side
- Wielkie żarcie
- Sanktuaria i kolej
- Dwa kościerskie muzea
- Płotowo i Lipusz
- Kozie sery i lenistwo
- Do Parszczenicy
- Brno – kości i piwo
- Špilberk
- Brno – muzeum i katedra
- Brno – spacer
- Do Brna
- Urodzinowa niespodzianka
- Winiarnia Begala
- Winiarnia Hornik
- Wisząca kładka i Zamek
- Winiarnia Macik
- Malá Tŕňa II
- Będzin – miasto i Żydzi
- Będzin – nerka i pałac
- Będzin – kirkut i zamek
- Dolní Kounice [2] i Veveří
- Dolní Kounice [1]
- Velké Pavlovice [3]
- Velké Pavlovice [2]
- Velké Pavlovice [1]
- Safranbolu i Hadrianopolis
- Divriği
- Karahan Tepe i Göbekli Tepe
- Herbata i Dara
- Most w Malabadi i Zerzevan Kalesi
- Koty i Ahtamar
- Van – muzeum i twierdza
- Pałac Ishaka Paszy i wodospad
- Śniadanie z kotem… i Kars
- Ardahan, Kars i Katerina
- Przez Goderdzi do Turcji
- Dom rodzinny i winiarnia
- Most i wodospad Machunceti
- Bazar, plaża i ogród botaniczny
- Park dendrologiczny
- Sameba
- W Batumi… deszcz
- Batumi po latach
- Poranek u Daro
- „Przejście/a” graniczne
- Do Sarpi, po latach
- Marina i dwa muzea
- Fort i muzeum fotografii
- Monte i dwa ogrody
- Klasztor i ciastka
- Muzeum i kościół São Pedro
- Blandy’s Wine Lodge
- Spacer… i owocki
- Spacer po Funchal
starsze w archiwum
Pięknie,aż mi się znowu zachciało tam być 🙂 …koniecznie z kieliszeczkiem białego, dobrze schodzonego…pozdrawiam dana
Dana,
Dzięki, bardzo nam Dolina Wachau przypadła do gustu, podniebienia i serca 🙂
Oj Małgosiu, kusisz tą jagnięciną, tym bardziej że i wina na Antypodach bywają zacne.
Urządziliśmy też kiedyś sobie rajd po restauracjach przy winnicach wokół Wiednia, jedzenie choć całkiem inne to też było smaczne.
Nie wiem czy na Nowej Zelandii praktykuje się heurigen, ale knajpki przy winiarniach mają zacne, szczególnie , że serwują tam jagnięcinę, oczywiście nowozelandzką. Kotleciki rozpływały się w ustach.
Oj „chciałaby dusza do Raju, tyko grzechy nie puszczają”. 😉